ÜŞENİYORUM ÖYLEYSE YARIN

Zaman en değerli hazinemiz. Ama en değerli hazinemizi maalesef erteleyerek heba ediyoruz. Gerçek potansiyelimizi ortaya koymamıza engel olan erteleme davranışıyla bir nevi kendimizi sabote edip bu cazibeye kapılıyoruz. Evet ertelemek çoğu zaman bize cazibeli geliyor çünkü sorumluluk almaktan bir süre daha kaçmak bizi güvende hissettiriyor. Peki ya sonra ne mi oluyor? Cevap veriyorum: Ertelediklerimizi yapma günü gelip kapıya dayandığında yalapşap bir planlamayla vasat bir sonuç elde ediyoruz.

Aslında bizleri erteleme davranışına iten en önemli güç: motivasyon. Hepimizde "eğer motive olmazsam yapmam gerekenleri yapamam." düşüncesi hakim. Fakat motive olmayı beklerken de zaman hızla geçiyor. Yani demem o ki motive olmayı beklersek ÇOOOOK bekleriz :)

Peki ne yapmalıyız? Yapmamız gereken tek şey HAREKETE GEÇMEK. Karar ver. Kendine inan ve başlamak için pazartesi gününü bekleme :) Güne başlamadan önce o gün içinde yapman gerekenleri bir öncelik sırasına koy. Bunu yaptığında önemli ve önemsiz tüm yapacakların gözünün önünde olacak ve bir plan oturtmuş olacaksın. Daha sonra planını uygulayacağın ortamı temizle ve toparla. Dikkatini dağıtacak unsurları ortamdan çıkar. Küçük adımlarla ilerleyip planını hemen uygulamaya başla. Planını uygulamaya başladıkça yapabildiğini ve motive olduğunu görüp devam edeceğine eminim. Unutma ki hepimizin 24 saati var ve bu saati nasıl yöneteceğin senin elinde.